New home: Port Fairy
Na 2 maanden genoten te hebben in een prachtige stad als Melbourne waar alles te vinden en te krijgen is vertrek ik naar een nieuw verlopig thuis: Port Fairy. Een klein maar historisch dorpje die zomers opleeft door de toerisme. Een aantal weken van te voren heb ik al contact gezocht met één van de bedrijven hier waar ik vanaf midden November aan het werk kan.. De planning is om hier tot eind Januari te verblijven. Na een lange vakantie heb ik weer zin om aan het werk te gaan en kijk er naar uit wanneer het geld weer gaat binnenkomen.
Mijn reis van Melbourne naar Port Fairy begint al met een kleine hik-up. Er is een grote storing van OPTUS ( internet provider ) waardoor de treinen in de ochtend volledig plat ligt. Mijn reis begint dan ook pas in de middag. Via South Cross vertrek ik per trein richting Geelong waar ik per bus verder reis. Alles gaat als van een leien dakje en de begeleiding is super waardoor het overstappen makkelijk is. In mijn laatste bus zijn de zitplaatsen wat beperkt waardoor er een vrouw naast me komt te zitten die vervolgens haar hele levensverhaal verteld. Of ik geïnteresseerd ben of niet maakt voor haar niet veel uit en uit beleefdheid luister ik naar haar verhaal.
Uiteindelijk na ongeveer 5 uren kom in aan in het YHA Hostel. In verblijf in een kamer vol meiden en kom er al snel achter dat 2 toekomstige collega’s van mij hier ook verblijven. Na een welverdiende slaap ga ik de volgende dag naar The Wharf om kennis te maken met de baas van het restaurant. Ik krijg alvast een rondleiding en heb zin om de volgende dag te beginnen.
Een weekend werken met dubbele shift, veel informatie en de nodige spanning geniet ik van mijn welverdiende rust op de dagen ik vrij ben. Ik ontdekt het centrum van Port Fairy, zie surfers grote golven pakken en zie wallaby’s in het wild op Griffin Island. Als ik tussen de wilde konijnen rondloop voelt het een beetje alsof ik op Ameland rondloop. In dit alles is het Engels wat verraad dat ik weldegelijk aan de andere kant van de wereld ben. Door de zoute waterlucht ruikt het een beetje als thuis en geniet op en top hiervan!
Mijn werk wordt uitgebreid met niet alleen werken in het restaurant maar ook werken in de Fish & Chips shop. De sfeer is gezellig en wederom leer ik hier ook weer veel. Mijn groep met internationale collega’s wordt langzamerhand uitgebreid. We kijken er allemaal naar uit op het moment dat het drukker gaat worden in Port Fairy, iets wat iedereen hier blijft zeggen. Eerst zien en dan geloven denken we met z’n allen.
In de hostel vormen we in een korte periode een leuke groep meiden die allemaal werken in Port Fairy wat het heel gezellig maakt. We worden allemaal mede-eigenaar van Wilbert ( de hond van de eigenaar van het YHA Hostel ). Na werken spreken we vaak af om een drankje te doen in de pub of juist met een glas wijn in de tuin om de dag te bespreken onderling. Door de drukte van de toeristen hier en in de hoop om backpackers hier te laten blijven / werken openen ze hier een Lodge op een camping zodat wij hier kunnen verblijven. Hoe dit eruit komt te zien is nog een beetje onzeker maar dit zal met de tijd wel duidelijker worden.
Op dit moment werk ik alleen weekend in The Wharf. Opzich geen probleem maar zou toch liever meer werken en geld verdienen. Misschien tijd voor een 2de baan? In mijn volgende blog lees je of ik dit ook echt ga doen of juist ga genieten van mijn vrij dagen….
TO BE CONTINUED…..
